ALT برای کنترل کبد اندازه گیری می شود. این تست معمولا” همراه تستهای دیگری همچون AST ، آلکالن فسفاتاز، لاکتات دهیدروژنار (LDH) و بیلی روبین درخواست می شود.
ALT آنزیمی است که بیشتر در سلول های کبد و کلیه یافت مي شود؛ مقادير بسیار کوچکتر آن نیز در قلب و عضلات یافت مي شود. در افراد سالم، سطح ALT در خون پایین است. زمانی که کبد آسیب دیده است، معمولا قبل از آن كه علائم بارزتر آسیب کبدی مانند زردی رخ دهد، ALT داخل جریان خون آزاد مي شود. این امر ALT را يك آزمایش مفید برای تشخیص آسیب کبدی مي سازد.
ALT اغلب همراه با آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) یا به عنوان بخشی از پانل کبد براي غربالگري و یا کمک به تشخیص اختلالات کبدی درخواست مي شود. ALT و AST دو تا از مهمترین تست ها برای تشخیص آسیب کبدی در نظر گرفته مي شود، اگر چه ALT از AST اختصاصي تر است.
ارزش ALT اغلب در مقایسه با نتایج آزمايش های دیگر مانند آلکالین فسفاتاز (ALP) پروتئین تام و بیلی روبین برای کمک به تعیین نوع بیماری کبدی به كار مي رود.
ALT برای پايش درمان افراد مبتلا به بیماری کبدی و بررسي مؤثر بودن آن استفاده مي شود و ممکن است به تنهايي یا همراه با تست های دیگر برای این منظور درخواست شود.
سطح ALT در هپاتیت مزمن خيلي بالا نيست، اغلب کمتر از 4 برابر بالاترین سطح نرمال است. در هپاتیت مزمن، ALT بین حد نرمال و افزایش كم، متفاوت است.
در بيشتر بیماری های کبدی، سطح ALT بالاتر از AST است و در نتيجه نسبت AST / ALT پایین خواهد بود. چند مورد استثناء وجود دارد. نسبت AST / ALT معمولا در هپاتیت الکلی، سیروز و جراحت ماهیچه ای افزایش مي يابد.
● علت درخواست تست
اين تست برای تشخیص آسیب کبدی و یا کمک به تشخیص بیماری کبدی است.
وقتی که پزشک فکر می کند بيمار دارای علائم اختلال کبدی است. برخی از این علائم عبارتند از: ضعف، خستگی، از دست دادن اشتها، تهوع، استفراغ، تورم و یا درد شکم، یرقان، ادرار تیره، مدفوع رنگی روشن، خارش
·مقدار طبیعی در جواب آزمایش در قسمت محدوده طبیعی می آید. با این حال حتی در مورد جوابهای خارج از محدوده ذکر شده، تصمیم طبیعی بودن یا نبودن با پزشک شما است.
● رنج نرمال ALT وAST
Female: 7–۳۰ U/L (0.12–۰٫۵۰ µkat/L SI units) – زنان
Male: 10–۵۵ U/L (0.17–۰٫۹۱ µkat/L SI units) – مردان
● در چه شرایطی تست افزایش می یابد
خوردن خيلي زياد غذاهای حاضري (fast-food) می تواند باعث افزایش خفیف در ALT، به علت آسیب کبدی شود.
علل دیگر افزایش متوسط ALT شامل انسداد مجاری صفراوی، سیروز (معمولا ناشی از هپاتیت مزمن یا انسداد مجرای صفراوی) و تومور در کبد است.
صدمه به اندام هايي نظيرعضلات قلب و اسکلتی، می تواند سبب افزايش اندک ALT شود.
در چه شرایطی تست کاهش می یابد
● مقادیر بسیار بالا
آسیب کبدی اخیر یا شدید مثل هپاتیت ویروسی
مسمومیت با سرب
واکنشهای دارویی
مواجهه با تتراکلرید کربن
شوک
نکروز تومور بزرگ
● مقادیر بالا
مونو نوکلئوز
هپاتیت
سوء مصرف الکل
مسمومیت با استامینوفن
جهش رشد در کودکان
● مقادیر کمی بالا
رسوب چربی در کبد
برخی داروها مثل استاتین ها، آنتی بیوتیک ها، کموتراپی، آسپرین، باربیتورات ها
بیماری های مزمن کبد مثل سیروز
● مواردی که نتایج را تحت تاثیر قرار می دهند
استفاده از داروها و حتی برخی داروهای گیاهی مثل اکیناسئا
ورزش شدید
آنژیوگرافی یا جراحی قلب
● آمادگي بيمار
برای انجام این تست آمادگی خاصی لازم نیست البته فرد نباید طی روز گذشته انجام ورزش سنگین داشته باشد . همچنین سابقه دارویی و حساسیت دارویی باید به آزمایشگاه اطلاع داده شود.
در صورت بارداری به آزمایشگاه اطلاع داده شود.
● زمان نمونه گيري
محدوده مرجع (نرمال رنج) وابسته به جنس زن/مرد
● نوع نمونه
نمونه خون از ورید بازو
تست هاي تكميلي :
جهت تفسیر صحیح نتیجه این تست لازم است تست های تکمیلی زیر نیز صورت گیرد :
AST ،ALP ،GGT، بیلی روبین، پانل کبد، آلبومین، پروتئین تام
طریقه جمع آوری نمونه
نمونه خون از طريق فروبردن سوزن داخل ورید بازو به دست مي آيد
تشخیص های افتراقی
● تداخلات دارويي
تزریق دارو به بافت ماهیچه ای، پانكراتيت حاد و یا حتی ورزش سنگين، ممکن است سطح ALT را افزایش دهد.
● محدوديت‌ها:
ميزان فعاليت ALT در داخل گلبول قرمز شش برابر سرم مي‌باشد، بنابراين نمونه‌هاي داراي هموليز براي ارزيابي مناسب نيستند. افزايش ALT در آسيب‌هاي وارده به عضلات مخطط، رابدوميوليز، پلي ميوزيت و درماتوميوزيت نيز ديده مي‌شود اما در اين بيماران علاوه بر ALT، CK نيز افزايش يافته و جهت بررسي اين بيماران ترجيح داده مي‌شود.
ALT از AST در بيماري كبد الكلي از حساسيت كمتري برخوردار است و حتي ممكن است در اين بيماران در محدوده طبيعي باشد.
مقادير افزايش يافته ALT در افراد چاق ديده شده است. اگرچه از اين تست براي انتخاب بيماران مبتلا به هپاتيت C جهت درمان و بيوپسي كبدي استفاده مي‌گردد، اما ALT بطور مداوم در هپاتيت C بالا نمي‌باشد.
ورزش شديد به خصوص ورزش‌هاي قدرتي باعث افزايش ALT تا ميزان 50% مي‌شود.
بيماري‌هاي تيروئيد ممكن است سبب افزايش متوسط ALT گردند. ALT با فعاليت بدني افزايش يافته و داراي تغييرات روزانه و روز به روز مي‌باشد.
در نارسايي كليه ممكن است ALT به صورت كاذب پايين باشد كه منجر به عدم تشخيص آسيب كبد در افراد مبتلا مي‌گردد.
تداخلات دارويي: مصرف تعداد اندكي از داروها در برخي روش‌هاي اندازه‌گيري سبب كاهش ميزان ALT مي‌گردد(مانند مترونيدازول) در حالي كه داروهاي بسياري مي‌توانند سبب افزايش ALT گردند كه از اين بين مي‌توان به موارد زير اشاره نمود: استامينوفن، آمپي‌سيلين، آسيكووير، آلويپورينول، پني‌سيلين، سيپروكساسين، نيتروفورانتوئين، كتوكنازول، فلوكنازول، ايزونيازيد، كاربامازپين، كاربن‌سيلين، سفوكسيتين، كلرامفنيكل، دي‌اتيل‌استيل بسترول، دوكسوروبيسين، اريترومايسين، استروژن، فلوتاميد، فوروسمايد، جنتامايسين، سيمواستاتين، مپروبامات، متوتروكسات، متيل دوپا، متيل تستوسترون، ناپروكسن، داروهاي ضدالتهابي غير استروئيدي، آسپيرين، فنوباربيتال، فنوتيازين، فني‌توئين، پروژسترون، پروپرانول، پيرازين‌آميد، ريفامپين، تيكارسيلين، تولبوتاميد، تري‌متوپريم، والپروئيك اسيد، زيدوودين و غيره…
در موارد سوء مصرف موادي مانند استروئيدهاي آنابوليك، كوكائين و اكستازي (4،3 متيلن‌دي‌اكسي مت‌آمفتامين) فن‌سيكليدين، كلروفرم و حلال‌هاي حاوي تولوئن نيز افزايش سطح سرمي ALT ديده مي‌شود.
● اطلاعات تكميلي:
نيمه عمر ALT حدود 10 ± 47 ساعت و تغييرات روز به روز 10 تا 30% است به نحوي كه نتايج بعد از ظهر 45% بيشتر از اول صبح مي‌باشد.
مسموميت كبدي با استامنيوفن در افراد الكليك شديد مي‌گردد (سندرم الكل ـ استامنيوفن) كه در اين موارد اختلالات انعقادي و افزايش شديد ALT و AST نيز ديده مي شود. در اين موارد ALT و AST مقادير بيشتر از units/L9000 دارند.
نسبت ALT/ AST: در افراد مبتلا به هپاتيت الكلي اين نسبت بطور مشخص حداقل بيشتر از 2 است. در مواردي كه اين نسبت بيشتر از 3 باشد، در بيشتر از 96% موارد، فرد مبتلا به بيماري كبد الكلي مي باشد.
نسبت بالاي AST به ALT همچنين در بيماري حصبه نيز گزارش شده است. اگر اين نسبت بين 5/0 تا 8/0 باشد بيشتر با هپاتيت ويروسي حاد يا مزمن روبرو هستيم.
اگرافزايش ALT و AST كمتر از 5 برابر طبيعي بود بايستي ابتدا PT، آلبومين، شمارش گلبول‌هاي خون همراه با تعداد پلاكت، سرولوژي هپاتيت‌هاي C,B,A، سطح سرمي آهن، TIBC و فريتين سنجيده شود. اگر اين موارد طبيعي بود، مطالعات اضافي شامل سونوگرافي كبد، ANA ، آنتي‌بادي ضد عضله صاف (SMA)، سرولوپلاسمين و آلفا ـ يك ـ آنتي تريپسين انجام گردد و در صورت غير طبيعي بودن اين موارد اقدام به بيوپسي كبد گردد.
بطور كلي سطوح افزايش يافته ALT در هپاتيت، نكروز كبدي، ايسكمي كبد، سيروز، كلستاز، تومور كبد، داروهاي هپاتوتوكسيك، يرقان انسدادي، سوختگي‌هاي شديد، تروما به عضلات مخطط، ميوزيت، پانكراتيت، انفاركت ميوكارد، منونوكلئوز عفوني و شوك قابل مشاهده خواهد بود